بسیج و امربه معروف ونهی از منکر

معنای معروف و منکر

الف ) . در لغت : معروف  از ماد ه عرف به معنای شناخته شده و نیک و منکر از ماده انکار و نکر ناشناخته ، زشت و پلیدات که جمع آن منکرات و منا کر است .

ب ) . در اصطلاح : معروف نام هر کاری است که حسن آن توسط عقل یا شرع شناخته شود و منکر نام کاری است که شرع و عقل آن را ناپسند بشمارند.

 البته جوان حزب اللهی هم باید باهوش باشد . باید چشمهایش را باز کند و نگذازد کسی در صفوف او رخنه کند و به نام امر به معروف و نهی از منکر، فسادی ایجاد نماید که چهره حزب الله را خراب کند. باید مواظب باشید . این، به عهده خودتان است . من یقین دارم – و تجربه های این چند سال هم نشان داده – تا نیروهای مومن و حزب اللهی  برای انجام کاری به میدان می آیند ، یک عده عناصربدلی و دروغین با نام اینها ، در گوشه ای فساد ایجاد میکنند ، تا ذهن مسئولین را نسبت به نیروهای مومن و حزب اللهی و مردمی چرکین کنند . مواظب باشید .

مساله امر به معروف و نهی از منکر ،‌مثل مساله نماز است . یاد گرفتنی است . باید بروید یاد بگیرید . مساله دارد که کجا و چگونه باید امر به معروف و نهی از منکر کرد؟ البته من عرض می کنم – قبلاً هم گفته ام – در جامعه اسلامی ، تکلیف عامه ی  مردم امر به معروف و نهی از منکر با لسان  است  ؛ با زبان . اگر کار به برخورد بکشد ، آن دیگر تکلیف مسئولین است . آنها باید وارد شوند . اما امر به معروف و نهی از منکر زبانی ، مهمتر است . چیزی که جامعه را اصلاح می کند ، همین نهی از منکر زبانی  است . آن آدم  بدکار ، آن آدم خلافکار ،آن آدمی که اشاعه فحشا می کند ، آن آدمی که قبح گناه را از جامعه می خواهد ببرد ، مردم باید به او بگویند . ده نفر ،‌صد نفر ، هزار نفر ! افکار عمومی روی وجود و ذهن او باید سنگینی کند . این،  شکننده ترین چیزهاست . همین نیروهای مومن و بسیجی و حزب اللهی ، یعنی همین عامه مردم مومن ، یعنی همین اکثریت عظیم کشور عزیز ما ، همین هایی که جنگ را اداره کردند ، همین هایی که از اول انقلاب تا حالا با همه حوادث مقابله کردند در این مورد ، مهمترین نقش را می توانند داشته باشند .  

بیانات مقام معظم رهبری (سال 1371)